Στο ‘χω ξαναπεί και καλά θα κάνεις να το θυμάσαι για όλη σου τη ζωή κακομοίρα μου! Είσαι το πιο γλυκό και καλοσυνάτο πλάσμα που έχω γνωρίσει! Δε μου αρέσουν τα λόγια… ποτέ δε μου άρεσαν, μερικές σκέψεις όμως, μερικές αλήθειες καλό είναι να λέγονται ή να γράφονται στην προκειμένη περίπτωση.
Μπορεί να σε ξέρω λίγο καιρό, όμως θεωρώ ότι οι καλές φιλίες στη ζωή ενός ανθρώπου γίνονται σε ώριμη ηλικία. Μπορεί να μη δέσαμε από την αρχή, αλλά αυτό δεν είναι και κάτι, μπορεί κιόλας κάποτε να σε παρεξήγησα κατά κάποιον τρόπο για την υπερβολική αθωότητά σου, όμως θεωρώ ότι αυτό ακριβώς θαυμάζω σε εσένα πια. Είσαι ένα άτομο που δεν μπορεί αν κρατήσει κακία κι ούτε και μπορείς να γίνεις κακιά. Ξέρεις πόσο σπάνιο είναι αυτό στις μέρες μας και πόσο σημαντικό να έχεις ακόμα και σήμερα μια τέτοια ψυχή, αθώα και γλυκιά; Είσαι ξεχωριστή, αυτό να το ξέρεις και να το θυμάσαι κάθε φορά που κάποιος σε διώχνει μακριά του.
Ήθελα τόσο πολύ να σου πω ένα τεράστιο ευχαριστώ και αυτός ήταν ο μόνος τρόπος. Σ ευχαριστώ, λοιπόν, σ’ ευχαριστώ για όλες εκείνες τις στιγμές που μου στάθηκες, που με άκουσες ξανά και ξανά να λέω τα ίδια και τα ίδια. Σ’ ευχαριστώ για όλες τις φορές που με δέχτηκες κοντά σου γιατί το χρειαζόμουν. Σ’ ευχαριστώ που με εκτίμησες τόσο και μου το έδειξες και συνεχίζεις να το δείχνεις. Σ’ ευχαριστώ που ποτέ δε με ξεχνάς, παρόλο που με ξέρεις τόσο λίγο! παρόλο που έχουμε καιρό να βρεθούμε! Σ΄ευχαριστώ που μου έδωσες την ευκαιρία να με γνωρίσεις και να σε γνωρίσω καλύτερα και να με κάνεις κοντινό σου άνθρωπο.
Πόσο εξαιρετικό είναι να έχεις τέτοιους ανθρώπους δίπλα σου, ΑΛΗΘΙΝΟΥΣ!
Αλήθεια εσείς εκεί έξω που είστε όλο στις δήθεν παρέες και στους δήθεν φίλους και στους δήθεν ανθρώπους και στις δήθεν σχέσεις, πώς μπορείτε, ε; πώς τα καταφέρνετε, αφού ουσιαστικά είστε τόσο μόνοι; γιατί βολεύεστε σε κάτι τόσο λίγο; ψάξτε, να πάρει, ψάξτε και βρείτε πραγματικούς ανθρώπους και βάλτε τους στη ζωή σας! Κατακτήστε τους και αγαπήστε τους! Εκτιμήστε την αλήθεια των ανθρώπινων σχέσεων και μη συμβιβάζεστε, κάντε το και θα με θυμηθείτε… πριν να είναι πολύ αργά. Διεκδικείστε την αγάπη και την εκτίμηση που σας αξίζει!
Φιλενάδα μου (πλέον νομίζω μπορώ να σε αποκαλώ έτσι!), θέλω να ξέρεις ότι είμαι εδώ, δε θέλω να στα λέω συνέχεια, γιατί είναι πράγματα που εννοούνται και οι τυπικότητες δεν είναι για εμάς. Εμείς είμαστε αληθινοί, δεν τις χρειαζόμαστε, δε θέλω ποτέ να πληγώνεσαι για ανθρώπους που δε σε εκτιμούν, δε θέλω να μπλέκεις με ανθρώπους τοξικούς, σε σχέσεις και δίχτυα που “σκοτώνουν”, που “πνίγουν”. Να είσαι εσύ και να σε εκτιμάς και να σε αγαπάς και να σε προσέχεις πρώτα από όλους και πριν από όλους, να μη φοβάσαι τίποτε και να γελάς! Αχ να γελάς, γιατί μου φτιάχνεις τη διάθεση και το ξέρεις και όπου κι αν είμαστε, όσα χρόνια κι αν περάσουν, θα θυμόμαστε τις αναμνήσεις που μαζί φροντίσαμε να δημιουργήσουμε και θα βρισκόμαστε και θα ανοίγουμε το χρονοντούλαπο και όλα μεμιάς θα έρχονται στη μνήμη μας και θα γελάμε και θα κλαίμε μαζί.
Μπορεί τα άσχημα να μην ξεχνιούνται εύκολα, όμως στο χέρι μας είναι να κρατάμε τα όμορφα και να τα θυμόμαστε μια ζωή, να τα ξαναζωντανεύουμε όσα χρόνια κι αν περάσουν.