ΑΡΝΑΚΙ ΦΡΙΚΑΣΕ ΑΥΓΟΛΕΜΟΝΟ Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ
Για μένα το αρνάκι φρικασέ είναι η γιορτή της ελληνικής άνοιξης, σε ένα πιάτο που όμως έχει εντελώς αστική λογική, όνομα και τεχνική. Μπορεί το Πάσχα να σουβλίζουμε αρνί στη ύπαιθρο, αλλά το πνεύμα και τις πρώτες ύλες της άνοιξης, μόνο το φρικασέ τα δοξάζει γενναιόδωρα!
Τα τραγανά καταπράσινα μαρούλια μαζί με φρέσκα κρεμμυδάκια της εποχής που θα κάνουν σώμα στη σάλτσα, και τα αρωματικά όπως ο άνηθος, ο μάραθος, τα μυρώνια και οι καυκαλήθρες ή διάφορα άγρια χόρτα που πρασινίζουν τη φύση, παντρεύονται σε ένα πιάτο με αρνί ή κατσίκι γάλακτος και ολοκληρώνονται με την Ελληνικότερη των σαλτσών, το αυγολέμονο.
Και για όλο αυτό το τόσο ελληνικό πιάτο, ένα όνομα ανοίκειο και κακόηχο, το φρικασέ, κάτι προφανώς εισαγόμενο! Ένα όνομα που παραπέμπει στο ότι η συνταγή μάλλον είναι παιδί της λόγιας, αστικής κουζίνας η οποία πάντα ανατρέχει ιστορικά σε ευρωπαϊκές τεχνικές και ιδέες, βρίσκοντας τρόπο να της δέσει με την Ελληνική γευστική παλέτα και με αγαπημένες πρώτες ύλες. Την υποψία για το ποιος ξεκίνησε το φρικασέ στην Ελλάδα, την έχω να τ’ ομολογήσω, αλλά δεν έχω τεκμηρίωση, οπότε ας το αφήσω να το πάρει το ποτάμι.
Η προέλευση της λέξης fricassée είναι προφανώς Γαλλική και σύμφωνα με το Larousse Gastronomique περιγράφει μια μαγειρική τεχνική που ξεκινά από ένα λευκό κρέας (κοτόπουλο, ή κουνέλι αλλά και αρνί) το οπαίο κόβεται κομμάτια (casser = σπάω σε κομμάτια), σοτάρεται πρώτα σε βούτυρο ή λάδι (frire = τηγανίζω) και στη συνέχεια βράζει σε λευκό ζωμό μαζί με κάποια συνοδευτικά λαχανικά για να καταλήξει με μια λευκή σάλτσα, είτε με κρέμα, είτε με αλεύρι, είτε με αυγό. Μετά τη Γαλλία, ο όρος fricasee χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον στη Βρετανία, για να προσδιορίσει τέτοιας λογικής πιάτα και κάπως ήρθε και στην Ελλάδα, φαντάζομαι στις αρχές του 20ου αιώνα, που ξεκινούσε η αστική μαγειρική.
Στη δημιουργία της δικιάς μου συνταγής για αρνάκι φρικασέ, τρία στοιχεία έλαβα υπόψη. Την παραδοσιακή οικογενειακή συνταγή όπως την ξέρω απ’ τη πατέρα μου την αυθεντική τεχνική φρικασέ που υπαγορεύει βράσιμο σε ζωμό και τέλος τη μεθοδολογία αλληλουχίας βημάτων και σταδίων που πάγια χρησιμοποιώ και που είναι απόλυτα συμβατή με την ελληνική αυθεντική τεχνική και κουλτούρα. Έδωσα επίσης ιδιαίτερη έμφαση στον πλούτο των ανοιξιάτικων αρωματικών, πλαισιώνοντας τον άνηθο που είναι στάνταρ σε όλες τις συνταγές φρικασέ, με καυκαλήθρες και μυρώνια και προτείνω και λίγο άγριο μάραθο που είναι επίσης της εποχής.
Χαρακτηριστικά της συνταγής:
Θα τη χαρακτήριζα μεσαίας ευκολίας γιατί οτιδήποτε έχει αυγολέμονο έχει το ρίσκο να πάει λίγο στραβά, αλλά πέρα απ’ αυτό, τα υπόλοιπα είναι βατά. Θα σας πάρει περί τη 1:45’ απ’ την αρχή ως το τέλος, με κάποια συντονισμένα βήματα.
Έχει μεγάλη σημασία να πάρετε αρνάκι (ή και κατσικάκι) γάλακτος, κατά προτίμηση θηλυκό και να ζητήσετε οπωσδήποτε απ΄ το χασάπη να σας το ξεκοκαλίσει, να αφαιρέσει όλο το λίπος και τη πέτσα και να σας το κόψει κομμάτια περί τα 100 γρ. το καθένα.
|