Μέρα αναχώρησης

…Τα περισσότερα βράδια μένω ξύπνια και ξαναδιαβάζω τα μηνύματά σου, επειδή μου λείπεις…

Όταν παραδέχτηκε ότι του αρέσω και ένιωθα το ίδιο…

 

9 ώρες, 54 λεπτά και 661 μίλια μακριά

Υπερασπίζομαι τη σχέση μου από οποιονδήποτε την κατακρίνει

Και ξέρω ότι αξίζει να το παλεύω

Είμαι μόνη μου ξανά…

Μερικές φορές ζηλεύω όσους μπορούν και τον βλέπουν…

Επειδή θέλω τόσο πολύ να βρίσκομαι εκεί δίπλα του και να τον βλέπω

Όταν περπατούσα στο κρύο προς το αυτοκίνητό μου από τη σχολή…

«Γεια σου όμορφη, ας περπατήσουμε παρέα και να σου κρατάω το χέρι για να σε κρατήσω ζεστή»

Και μου έστελνε χαριτωμένα μηνύματα για να με ζεστάνει

Μερικές φορές νιώθω τόσο…μόνη

Η πρώτη μας βιντεοκλήση…

…που χρειάστηκε να περάσουν 30 λεπτά για να βρούμε το κουράγιο να πατήσουμε το κουμπί της κλήσης

…Όταν τον παίρνω skype δημόσια…

Μωρό μου έκλεισα εισιτήρια!